توصیه هایی به والدین کلاس اولی ها
کودکی که برای اولین بار از خانه و خانواده جدا شده و مدتی را در محیط بیرون از خانه به سرمی برد، درمعرض آموزش دانش ها و مهارت های مختلف و نیز شیوه های برخورد با دیگران و رفتار جمعی است،لذا باید ترتیبی اتخاذ کنیم که ارتباطات او، پدر و مادرش و نیز معلم ، مدرسه ومحیط محل تحصیل و سکونت او از هر لحاظ با هم در تعامل باشد.
اگر همراه کودک به مدرسه می آیید، بموقع حاضر شوید. فراموش نکنید زود رسیدن و انتظارکشیدن زیادهم ، ممکن است باعث خستگی و تشویش کودک شود. می توانید ضمن همراهی، به او بیاموزید که وجود شما را به عنوان یک همراه موقت بپذیرد تامراقبت شما موجب اتکای بیش از اندازه او به شما نشود.
خوابیدن بموقع و کافی اهمیت زیادی دارد. دقت کنید کودک غذایش را بموقع خورده و به اندازه کافی استراحت کرده باشد.
اگر فرزندتان از هم اکنون که آغاز ورود به دبستان است با لزوم برنامه ریزی و رعایت نظم و انضباط آشنا شود، بدون شک در آینده از مشکلات ناشی از بی نظمی رنج نخواهد برد.
کفش و لباس او باید خارج از منزل تمیز و مناسب بیرون باشد. بکوشید از لباسهای دارای آرم ونشانه ونیز عکسهای خارجی استفاده نکنید.
از دادن پول برای خوراکی و چیزهای دیگر به کودک کلاس اولی خودداری کنید. خوراکی مناسب ومورد نیاز او را قبلا تهیه کنید و در اختیارش قرار دهید.
مطمئن شوید کودک شما لیوان، دستمال و وسایل شخصی خود را به همراه دارد و یادآور شوید که وسایل فقط مخصوص استفاده خود اوست. برای کودک مشارکت و همکاری با دیگران، نباید به معنای استفاده از وسایل شخصی فرد دیگرمعنا دهد.
اگر احساس می کنید که فرزند شما از رفتن به مدرسه بیم دارد، در راه با او صحبت کنید و به او اطمینان دهید که جای هیچ نگرانی ای نیست. بازگو کردن خاطرات گذشته او را سرگرم ودلگرم خواهد کرد. این بیم کاذب، نتیجه جدا شدن کودک از محیط خانه و ورود او به محیطی است که هیچ گونه آگاهی درمورد آن ندارد و همچنین پیوستن به جمع دیگر دانش آموزان است. بنابراین تفاوت های مدرسه و خانواده برای کودک تشریح شده و برتری های محیط دوم برایش بازگوشوند، به مرور از بیم کاذب کاسته می شود.
او را تشویق کنید که مشکلات خود را با آموزگارش در میان بگذارد.به او اطمینان دهید آموزگارش مهربان است و او را حمایت خواهد کرد. برای کودک ، هیچ کس در محیط بیرون از خانه نمی تواند دلسوزتر و موثرتراز آموزگارش باشد. کودک باید دریابد که درمحیط یا خانه دومش ، سرپرست دومی دارد و او معلم اوست.
بکوشید تمامی مدتی را که در مدرسه هستید به توصیه اولیای دبستان عمل کنید. از درخواست غیرمنطقی بپرهیزید. تعارضات میان خانه و مدرسه ، اثرات سویی بر شخصیت دانش آموز می گذارد. نقش اولیای خانه و مدرسه، باید کاستن این تعارضات باشد. کمترین تعارض رفتاری میان پدر ومادر واولیای مدرسه، بر رفتار و شخصیت کودک موثر است.
به موقع دنبال فرزند خود بیایید و به حرفهای او در راه بازگشت به منزل با علاقه گوش بدهید. این نشانه احترام شما به او و پذیرفتن او به عنوان یک شخصیت از سوی شماست.
نکته مهم دیگر این است که از درگیری و نزاع حتی به صورت لفظی و در حضور فرزندان پرهیز و از کم جلوه دادن اهمیت تحصیل و کسب دانش حتی در قالب طنز و شوخی جدا خودداری کنید، چرا که تکرار این رویه کم کم موجب دلسردی و عدم اطمینان دانش آموز به آینده تحصیلی اش خواهد شد.
در طول سال تحصیلی، ارتباط خود را با انجمن اولیائ و مربیان مدرسه و معلمان حفظ کنید و در ارائه پیشنهادها و همکاری با آنان دریغ نورزید.
به برنامه ملاقاتی که آموزگاران یا مدیریت مدرسه برای شما تهیه کرده اند، توجه و از حضور بی موقع در مدرسه خودداری کنید.
معاونان مدرسه، نقش بسیار مهمی در ایجاد انضباط و علاقه مندی کودکان در محیط واحد آموزشی دارند. جایگاه با اهمیت معاونان را به فرزند خود گوشزد کنید و به او بگویید به توصیه های معاون
مدرسه گوش فرا دهد.
توصیه های بهداشتی:
کودکان ما تنها در صورت داشتن جسم سالم ، می توانند از آموزش صحیح نیز برخوردار شوند.
وجود علایمی از قبیل تب ، آبریزش از بینی و چشم ها ، رنگ و روی پریده و یا برعکس افروخته ، چشمان ملتهب ، عطسه و سرفه ، سردرد و سر گیجه ، دل درد، هرگونه علایم در روی پوست ، می تواند مقدمه ای برای یک بیماری واگیر و یا مشکلی در جهت سلامتی فرزندمان باشد. نکته مهم این است که درک کنیم این علایم بدون علت نیست و از کنار آن ساده نگذریم و تا اطمینان کامل از سلامتی کودک ، از فرستادن او به مدرسه خودداری و از انتشار بیماری در سطح مدرسه پیشگیری کنیم.
نکات مهم در بهداشت فردی:
پاکیزگی ، از اصول اولیه بهداشت فردی است. رعایت نکات زیر برای سلامتی کودکان ما ضروری است:
– هیچ چیز به اندازه دست ها در تماس با اشیاء خارجی و میکروب ها قرار ندارد تذکر به کوتاه کردن ناخن ها و شستشوی مرتب دست ها قبل از غذا خوردن و بعد از رفتن به توالت ، ضامن سلامتی است.
– با استفاده از گلیسیرین و کرم های پوستی تأیید شده ، از خشک شدن و ترک خوردن پوست کودکان جلوگیری کنیم.
– استحمام مرتب و متناوب (حداقل هفته ای دوبار ) و تأ کید بر استفاده از وسایل شخصی حمام ( حوله،لیف،کیسه،شانه ) توسط کودک.
– تعویض منظم لباس (تعویض لباس های زیر و جوراب ها) و بقیه لباس ها هفته ای چند بار و شستشوی روزانه یا دو روز یک بار مقنعه در دختران.
– مسواک زدن بعد از هر وعده غذا ، به خصوص شب ها قبل از خواب ( در صورت عدم دسترسی به مسواک دهان را با آب تمیز کاملاً بشوییم و از نخ دندان برای پاک کردن فضای بین دندان ها استفاده کنیم).
– داشتن لیوان ، شانه، حوله و مسواک مخصوص به خود از اصول مهم بهداشت فردی است.
– توجه به بهداشت چشم، گوش، پوست، مو و دندان اهمیت بسیار دارد.
در صورت مشاهده موارد زیر ، حتماً همراه با کودک خود به مربی بهداشت مدرسه مراجعه کنید:
– اگر کودکتان برای بهتر دیدن، کتاب را خیلی نزدیک و یا دور از چشم خود نگاه می دارد و یا نزدیک به تلویزیون می نشیند و یا زود خسته شده و چشمهایش درد ، سوزش یا خارش دارد.
– اگر کودکتان برای بهتر شنیدن ، دست خود را پشت گوش می گذارد و لاله آن را به جلو خم می کند و یا به شخص صحبت کننده نزدیک شده و با دقت به دهان او خیره می شود ، یا در بازگو کردن صحبت ها جملات را کامل ادا نمی کند.
– اگر کودکتان در حرف زدن کندی دارد و قادر به ادای صحیح کلمات نیست و یا آنها را ناقص و نا مناسب می گوید.
– اگر کودکتان در موقع راه رفتن ، ورزش کردن و یا فعالیت ها ی دیگر ، به سرعت خسته می شود و قادر به ادامه کار نیست.
– همچنین در صورت و جود هر گونه بیماری جسمی یا روانی که نیاز به مراقبت ویژه دارد.
– علاوه بر این در صورت وجود هر گونه بیماری ژنتیکی و یا مادرزادی که منجر به نقص و یا اشکال در سلامتی کودک باشد.
– و نیز در صورت بروز هر گونه مشکل روانی ، که در رابطه ی کودک با مدرسه و خانواده می تواند وجود داشته باشد.
به کودکانمان بیاموزیم که :
– محیط مدرسه را تمیز نگه دارند و از ریختن آشغال در سطح کلاس و مدرسه خودداری کرده و از سطل زباله به این منظور استفاده کنند.
– با لیوان خود آب بخورند و از خوردن آب با دستهای آلوده و یا مستقیماً از شیر آب و یا لیوان دوست شان خودداری کنند.
– در ساعات تفریح ، از تغذیه سالم و مقوی استفاده کنند واز خرید مواد غذایی فاسد ، کثیف و ناسالم از فروشندگان دوره گرد جداً دوری کنند.
– بوی بد دهان باعث پراکنده شدن دوستان میشود . با مسواک زدن قبل از آمدن به مدرسه ، دهانشان را خوشبو و سلامتی دندان های شان را بیمه کنند.
– بوی بد عرق بدن باعث تنهایی و دور شدن دوستان می شود ، با پوشیدن لباس مدرسه ی تمیز و سعی در تمیز نگاه داشتن آن ، سعی کنند برای خودشان دوست خوب پیدا کنند.
– صحیح نشستن اهمیت زیادی دارد. به آنها یاد بدهیم که در موقع نشستن ، باید کاملاً در عقب نیمکت یا صندلی قرار بگیرند تا بتوانند فرورفتگی طبیعی پشت خود را حفظ کنند و تکیه گاه کافی برای ران ها داشته باشند.
– ورزش برای نگاهداری قوام عضلاتی که در تناسب اندام دخالت دارند و تقویت عضلات ضعیف، لازم و ضروری است و انسان را برای مبارزه در برابر سختی ها و مشقات آینده زندگی آماده می سازد. به کودکان بیاموزیم ورزش را فراموش نکنند.
– خواب در محل مناسب و رختخواب تمیز ، به تندرستی کمک می کند. بهتر است به کودکان بیاموزیم شب ها زود خوابیده و صبح ها زود بیدار شوند و با پوشیدن لباس ساده ، گشاد و راحت ، خواب را برای آنها شیرین و مطبوع کنیم.
– تغذیه صحیح و مناسب ، ارتباط مستقیم با سلامت جسم و روح دارد. غذا انسان را زنده نگاه می داد و باعث رشد و نمو شده و انرژی لازم را به بدن می رساند . به کودکان آداب غذا خوردن را از لحاظ شرعی و عرفی و نیز اصول علمی ، بیاموزیم.
آخرین دیدگاه ها